Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Φάτε Μάτια Αρακά

Δύσκολες ώρες. Ειδικά όταν βλέπεις στην τηλεόραση ταινία με τις δίδυμες Όλσεν. Χαριτωμένο το ταινιάκι, δεν λέω - να πω την αμαρτία μου το έχω δει παλιότερα ολόκληρο - , αλλά ως εκεί. 

Μια μικρή λεπτομέρεια...

...την οποία την παρατήρησα τώρα που ξαναπαρακολουθώ την ταινία. Το όνομα της ανάδοχης οικογένειας, η οποία θα έπαιρνε ένα από τα δυο πουτανάκια in progress: Μπάτκις. Ακούς το "αλητάκι" να λέει ότι δεν θέλει να πάει σε αυτή την οικογένεια διότι έχουν τέτοιο επίθετο και μπλαμπλαμπλα. Αναρωτιέμαι και εγώ μα τι έχει το επίθετο; Μετά έκανα αλλαγή του ονόματος...

Πικάντικο...

Πρωινά καψίδια - μεσημεριανά τέλος πάντων. Είναι μέχρι να πάρω την απόφαση να ξεκουνηθώ και να πάω να ψωνίσω κάτι να μαγειρέψω. Έχω βαρεθεί να το κάνω. Ειλικρινά. Όσο προσμένω κάτι, τόσο φουντώνω και χαόνομαι γενικότερα (15 μέρες περίπου για διακοπές). Είναι και ο απόλυτος ψυχαναγκασμός που ακούει στο όνομα Ομοιοπαθητική. Δεν μ' ένοιαξε που έκοψα την κοκα-κόλα. Ίσα - ίσα μου έκανε και καλό. Μόλις θυμήθηκα ότι είχα φτάσει σε σημείο να μην περνάει μέρα χωρίς να πιω. Κορυφαίο σκηνικό ήταν όταν αντί για χυμό, ήπια Κ.Κ. και η μητέρα κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό (αλήθεια, γιατί το είχα κάνει, ακόμη δεν μπορώ να το καταλάβω. Θα το βάλω στον φάκελο "εφηβική βλακεία").
Σκοτίστηκα για το ότι πρέπει να κόψω τον καφέ, μέντα, δυόσμο, ευκάλυπτο, χαμομήλι, καμφορά και κάθε λογής βλακεία που θα σκεφτόταν ένας ... δεν μου έρχεται τώρα κάτι καλό. Αυτό που με ενόχλησε αφάνταστα - και συνεχίζει να μου την δίνει είναι η κανέλα. 

Κανέλα...

Γραμμούλα κανείς;

Κκκκανννέλα...

Παραλύω...

Κααανέεελααα...!!!

Χάνω το φως μου, πατερούλη...

Με τόση κανέλα, θα μπορούσα να παλαβώσω.

Και να ξεράσω.

Γιατί... ΓΙΑΤΙ καλοί μου άνθρωποι την κανέλα;;; Τι σας έφταιξε;; Το έχεσα βασικά με την κανέλα... Δεν είμαι και τόοοσο άρρωστος, απλά είναι συγκεκριμένα γλυκά που τα θέλω με κανέλα. Τώρα που το σκέφτομαι, έχουν βγάλει υποκατάστατο για κάθε βλογιοκομένο πράγμα, για την βρωμιάρα την κανέλα τι περιμένουν;;; Να ένα F.A.Q. για τους Γερμανούς επιστήμονες - είναι λίγο πειραγμένοι εδώ που τα λέμε...

Το πήρα απόφαση : θα μαγειρέψω αρακά.

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Γιωργάκη, την έβαψες...

...και δεν εννοώ τον γνωστό και μη εξαιρετέο ΓΑΠ, αλλά το παιδάκι που με κόλλησε συνάχι. Αν το έχεις πάνω από το κεφάλι σου και κάνει το φυσερό την ώρα που προσπαθείς να τον βοηθήσεις να κάνει το σπίτι της μουσικής, αυτά παθαίνεις. Και άλλα χειρότερα. Ρε φούστη μου, δεν θα ηρεμήσω ποτέ; Σχεδόν ανά δυο εβδομάδες, έχω και συνάχι. Χτες είχε πλάκα... Σχεδόν ένιωθα τον σιαλογόνο μου αδένα στον ουρανίσκο - και δεν ήταν κάτι καλό. Δεν μπορούσα να πω την βλακεία που λένε οι ψευτογευσιγνώστες : "Χμ! Ακουμπάει την σκληρή υπερώα μου και με κάνει να αναπηδώ από χαρά!", διότι χτες ήταν από αυτές τις νύχτες που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα και κοιμόμουν αναγκαστικά με ανοιχτό στόμα. Αν μ' έβλεπε κάποιος, θα νόμιζε ότι είτε έπαθα εγκεφαλικό είτε είμαι πτώμα (όχι από την κούραση). 

Αρκετά με τις μύξες μου και τα συναφή.

Αδιαφορώ πλήρως αν με θεωρείτε αναξιόπιστο ως προς το κάθε πότε αναρτώ καμιά χαζομάρα. Δεν την παλεύω. Ειλικρινά. Όταν νιώθω έτοιμος...
...πράγμα που μου θυμίζει την ατάκα που λέγανε κάποιοι στο λύκειο, όταν τους λέγαμε να πάνε σε μπουρδέλο(διότι η αγαμία είχε φτάσει σε ανατριχιαστικά όρια): "Θα πάω όταν νιώθω έτοιμος, ντάξει;".
...όποτε έχει λεφτά δηλαδή.


Καλά κάνουν και τους βρίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους. Ρε πάνε καλά οι άνθρωποι; Να μην τους πεις ότι θα φύγεις 2(!!!) λεπτά νωρίτερα (και, πρόσεξε! Υπάρχει περίπτωση να γίνει, όχι ότι θα γίνει ντε και καλά) και ξαφνικά τον βλέπεις φάντης - μπαστούνι μπροστά σου.

Ας τα πάρω από την αρχή.

Μου λέει μια δασκάλα χτες ότι θα έρθει νωρίτερα. Της είπα όλα ΟΚ. Είχα 3η ώρα με το τμήμα της. Πετάγεται και η άλλη δασκάλα (που πηγαίνω στην 4η ώρα στο τμήμα της) : "Α! Ωραία! Θα έρθεις νωρίτερα!". Γλυκόξινη η αντίδρασή μου στην ΚΑΦΡΙΛΑ της. Χαμογελάκι και άντε μου στο διάολο. Έρχεται πιο νωρίς απ' ό,τι υπολόγιζα η δασκάλα και αποφάσισα να κατέβω στο γραφείο των δασκάλων. Με χώνει ο διευθυντής (μέχρι να τελειώσει η χρονιά, εγκώμιο θα του πλέξω - ειρωνικά το λέω) να εκτυπώσω τις καταστάσεις βαθμολογιών. Εκεί που της φωτοτυπώ, πετάγεται η δασκάλα που θα πήγαινα στην 4η ώρα. Κυρία. Αργό βήμα. "Ήρθα νωρίτερα". Τι νωρίτερα μωρή; Νέφτι στον πάτο σου σε βάλανε!;; Τις άλλες φορές, 5λέπτα αργούσα και δεν έλεγε τίποτα. Τώρα τι την έπιασε;;; Είχε σοβαρή δουλειά: να ξύσει το σαπιομούνι της (είπα να μην βρίσω, αλλά τελικά δεν αντιστάθηκα)!

ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΕ! ΦΤΑΝΕΙΙΙ!!!

Λες και κάνετε λειτούργημα. Στα διάλα...
Εκεί που γούσταρα ήταν όταν μου την είπε ο Μίστερ Δ.για το ότι δεν έβγαλα φωτοτυπία τις καταστάσεις των παιδιών. "Μα είπατε να περιορίσουμε τον αριθμό των φωτοτυπιών!". Την έφαγε την ψιλοήττα του ο γεροτσιφούτης...