Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Γιωργάκη, την έβαψες...

...και δεν εννοώ τον γνωστό και μη εξαιρετέο ΓΑΠ, αλλά το παιδάκι που με κόλλησε συνάχι. Αν το έχεις πάνω από το κεφάλι σου και κάνει το φυσερό την ώρα που προσπαθείς να τον βοηθήσεις να κάνει το σπίτι της μουσικής, αυτά παθαίνεις. Και άλλα χειρότερα. Ρε φούστη μου, δεν θα ηρεμήσω ποτέ; Σχεδόν ανά δυο εβδομάδες, έχω και συνάχι. Χτες είχε πλάκα... Σχεδόν ένιωθα τον σιαλογόνο μου αδένα στον ουρανίσκο - και δεν ήταν κάτι καλό. Δεν μπορούσα να πω την βλακεία που λένε οι ψευτογευσιγνώστες : "Χμ! Ακουμπάει την σκληρή υπερώα μου και με κάνει να αναπηδώ από χαρά!", διότι χτες ήταν από αυτές τις νύχτες που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα και κοιμόμουν αναγκαστικά με ανοιχτό στόμα. Αν μ' έβλεπε κάποιος, θα νόμιζε ότι είτε έπαθα εγκεφαλικό είτε είμαι πτώμα (όχι από την κούραση). 

Αρκετά με τις μύξες μου και τα συναφή.

Αδιαφορώ πλήρως αν με θεωρείτε αναξιόπιστο ως προς το κάθε πότε αναρτώ καμιά χαζομάρα. Δεν την παλεύω. Ειλικρινά. Όταν νιώθω έτοιμος...
...πράγμα που μου θυμίζει την ατάκα που λέγανε κάποιοι στο λύκειο, όταν τους λέγαμε να πάνε σε μπουρδέλο(διότι η αγαμία είχε φτάσει σε ανατριχιαστικά όρια): "Θα πάω όταν νιώθω έτοιμος, ντάξει;".
...όποτε έχει λεφτά δηλαδή.


Καλά κάνουν και τους βρίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους. Ρε πάνε καλά οι άνθρωποι; Να μην τους πεις ότι θα φύγεις 2(!!!) λεπτά νωρίτερα (και, πρόσεξε! Υπάρχει περίπτωση να γίνει, όχι ότι θα γίνει ντε και καλά) και ξαφνικά τον βλέπεις φάντης - μπαστούνι μπροστά σου.

Ας τα πάρω από την αρχή.

Μου λέει μια δασκάλα χτες ότι θα έρθει νωρίτερα. Της είπα όλα ΟΚ. Είχα 3η ώρα με το τμήμα της. Πετάγεται και η άλλη δασκάλα (που πηγαίνω στην 4η ώρα στο τμήμα της) : "Α! Ωραία! Θα έρθεις νωρίτερα!". Γλυκόξινη η αντίδρασή μου στην ΚΑΦΡΙΛΑ της. Χαμογελάκι και άντε μου στο διάολο. Έρχεται πιο νωρίς απ' ό,τι υπολόγιζα η δασκάλα και αποφάσισα να κατέβω στο γραφείο των δασκάλων. Με χώνει ο διευθυντής (μέχρι να τελειώσει η χρονιά, εγκώμιο θα του πλέξω - ειρωνικά το λέω) να εκτυπώσω τις καταστάσεις βαθμολογιών. Εκεί που της φωτοτυπώ, πετάγεται η δασκάλα που θα πήγαινα στην 4η ώρα. Κυρία. Αργό βήμα. "Ήρθα νωρίτερα". Τι νωρίτερα μωρή; Νέφτι στον πάτο σου σε βάλανε!;; Τις άλλες φορές, 5λέπτα αργούσα και δεν έλεγε τίποτα. Τώρα τι την έπιασε;;; Είχε σοβαρή δουλειά: να ξύσει το σαπιομούνι της (είπα να μην βρίσω, αλλά τελικά δεν αντιστάθηκα)!

ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΕ! ΦΤΑΝΕΙΙΙ!!!

Λες και κάνετε λειτούργημα. Στα διάλα...
Εκεί που γούσταρα ήταν όταν μου την είπε ο Μίστερ Δ.για το ότι δεν έβγαλα φωτοτυπία τις καταστάσεις των παιδιών. "Μα είπατε να περιορίσουμε τον αριθμό των φωτοτυπιών!". Την έφαγε την ψιλοήττα του ο γεροτσιφούτης...

Δεν υπάρχουν σχόλια: