Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Μπλιαχ

Από που να ξεκινήσω: το ότι ΠΑΛΙ έσταζε το ταβάνι της κουζίνας; Το ότι ο καιρός αν ήταν άνθρωπος, θα ήταν με βαριάς μορφής σχιζοφρένεια; Το ότι "παραβιάζω" αυτά που είπα χτες σχετικά με το πότε θα ποστάρω...; Γάμησέ τα...

Πρέπει να το πάρω απόφαση. ΔΕΝ πρόκειται να χιονίσει εδώ πέρα. Εγγυημένα πράγματα. Το είδα σήμερα και με τα μάτια μου. Με τα μάτια της καρδιάς πότε θα το δω (μου βρωμάει έντεχνο και άρλεκιν μαζί); Ας τα πάρουμε από την αρχή, διότι έγιναν διάφορα που αξίζουν να αναφερθούν.

Βροχή. Ξυπνάω με βροχή. Σε κανονικές συνθήκες, όπως έχω πει, θα ξετρελαινόμουν. Όταν ξεκίνησε να στάζει η οροφή της κουζίνας από πριν τα Χριστούγεννα, όσο είμαι εδώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ άνετα. Τέλος πάντων, όλα πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα καταστροφής του κεντρικού νευρικού μου συστήματος. Η βροχή λυσσομανούσε, το ταβάνι έκανε τα δικά του. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο ιδιοκτήτης με έγραψε στα paparex του. Πριν τις γιορτές, συμφωνήσαμε να ανέβει κάποια στιγμή και να το φτιάξει - μιας και έχει τα κλειδιά (του έδωσα, βέβαια, την άδεια - για το τυπικό του θέματος καθαρά). Εδώ έχω να πω ότι φταίω και εγώ λιγάκι. Με το που ήρθα, αντί να τον πιάσω και να του πω τι απέγινε τελικά με την οροφή, το αμέλησα (μπράβο μου). Του το είπα ότι στάζει και άρχισε να μου λέει διάφορες παπαρίτσες τύπου "τα εργαλεία τα έχω πάνω στην αποθήκη", "δεν έκανε καλό καιρό αυτές τις μέρες"... ΑΡΧΙΔΙΑ! Μια χαρά καιρό έκανε. Ενίοτε έβλεπα και τι καιρό έκανε στο Διδυμότειχο. Πραγματικά, σπάζομαι με αυτούς που με περνάνε με παιδάκι. Μωρέ μαλάκα, κοντεύω μια ηλικία. Έχω περάσει τόσα! Λες να μην μπορώ να καταλάβω πότε μου λες ψέμματα και πότε όχι; Σιχτίρ...

Συνεχίζω.

Εκεί που μιλούσαμε, γυρνάει και μου λέει "τώρα ειδικά που χιονίζει δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα". Σκέφτομαι αυτά που λέει... Τι λέει ρε μαλάκα; Θα με τρελάνει; Αφού ΒΡΕΧΕΙ, για αυτό τον λόγο ήρθα στο σπίτι του να μιλήσουμε, για την κωλοσκεπή που στάζει.

Κι όμως, κανένας δεν με προετοίμασε για αυτό...

Ενώ έβρεχε, ξαφνικά το τοπίο άσπρισε. Από μουντό καφέ, έγινε γιορτινό άσπρο (τα Χριστούγεννα άργησαν ένα μήνα). Σε δέκα λεπτά μέσα! Η υπόθεση όλων είναι η απολύτως φυσιολογική και κατανοητή: αν βρέχει, δεν μπορεί να το στρώσει. Λάθος, φίλοι μου. Σε λιγότερο από είκοσι λεπτά ήταν ΟΛΑ άσπρα. 

Έχετε δει - ή μάλλον έχετε ακούσει - όταν χιονίζει να πέφτουν αστραπές; Έγινε και αυτό. Δεν πάμε καλά. Πράγμα που αποδείχτηκε στην συνέχεια, διότι σε μισή ώρα εμφανίστηκε ο Ηλίας. ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ! Τάμα κοντεύουμε να κάνουμε για να πέσει χιόνι λίγο παραπάνω, με την φρούδα ελπίδα να αποκλειστούμε (και να χάσουμε μάθημα) και τώρα βγαίνει ήλιος. ΗΛΙΟΣ! ΗΛΙΟΣ!!!  Θα τρελαθώ! Από το πολύ ξενέρωμα, βαρέθηκα να κάνω το σπίτι (της κοντής ψωλής της φταίνε οι τρίχες). Δικαιολογίες ψάχνω και εγώ τώρα, μην το συζητάς...

Διάλειμμα και ύπνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: