Τζα!

Μια αλήθεια:

Έχω καιρό να ποστάρω.

Μια δεύτερη αλήθεια:

Έχω πολλά να κάνω.

Τι έχω να κάνω; Τα κέρατά μου. Ας ξεκινήσουμε από τα απλά.

Αν θυμάστε είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα ξεκινήσω γυμναστήριο - παρά τον σνομπισμό κάποιον που έλεγαν ότι θα κάνω ένα μήνα και θα το παρατήσω, το έκανα. Έχω κλείσει δυο βδομάδες και νιώθω τόσο καλά για αυτό. Γίνεται πολύ μηχανικά η όλη φάση: πάω, κάνω ζέσταμα, κάνω ό,τι έχω να κάνω και φεύγω. Δεν μ' ενδιαφέρει και πολύ να "ποζάρω" και να κάνω φιλίες. Κάποια πράγματα είναι γεννημένα για να είναι μηχανικά - καλό είναι να παραμείνουν ως έχουν.

Το άλλο; Ξεκίνησα Τούρκικα! Πράγμα για το οποίο είμαι επίσης αρκετά χαρούμενος! Δεν ξέρω από πότε εμφανίστηκε αυτό το "ταλέντο" (εννοώ, το θέμα με τις γλώσσες και την ικανότητα να θυμάμαι γενικά πολλά πράγματα), αλλά φροντίζω να το εκμεταλλευτώ καταλλήλως. Μερικοί με έχουν χαρακτηρίσει ως "τζιβάτο", κατά Mikeius. Στο σημείο που λέει ότι πιάνει μια δραστηριότητα, είτε είναι ξένη γλώσσα, είτε είναι νοηματική και την παρατάει σε ανάλογο χρόνο. Αν βλέπετε ΜΠΡΑΦ θα ξέρετε. Αν όχι, νταξ δεν χάνεται και κάτι. Δηλαδή χάνεται αμέριστη καφρίλα...

Τέλος πάντων! Στο θέμα μας! Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι δεν είμαι καθόλου έτσι όπως το περιγράφει ο Μιχάλης. Διατηρώ κάποια σειρά για να καταφέρω κάποια πράγματα. Π.χ. να είμαι οικονομικά ανεξάρτητος. Αν ήθελα να ξεζουμίσω τους γονείς μου οικονομικά, θα είχα μάθει τουλάχιστον 10 γλώσσες στο νερό.

Κι όμως είμαι ακόμη εδώ(αργούμε για το "λιωμένο παγωτό"). Περιμένω κάποιον/α από εσάς να μου κάνει μια επίσκεψη. Σήμερα είχα μια επίσκεψη από Εκουαδόρ! Μια φίλη μου, έστειλε (τον καιρό που ήταν εκεί, κατόπιν προτροπής δικιάς μου) μια καρτ ποστάλ! Δεν ξέρω γιατί, αλλά χάρηκα πάρα πολύ(σε λίγο το μπλογκ θα μετονομαστεί "έργα και ημέραι φανατικού αναγνώστη Άρλεκιν"). Η εικόνα ήταν άκυρη, αλλά κανένα απολύτως παράπονο! Περιμένω και από ΕΣΕΝΑ! Μην ξεχνιέσαι...

Στο περίπου αυτή είναι η καρτ ποστάλ.

Κατά τ' άλλα, ησυχία, βαρεμάρα, σαπίλα, σκουλαμέτρα. Σταμάτησα να ασχολούμαι με την καταμέτρηση των ημερών για το πότε θα επιστρέψω στην Θεσσαλονίκη. Πραγματικά, θα μου πηδήξει την ψυχολογία. Καλά, για Αθήνα ή για διακοπές, δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης. Εκεί θα αρχίσω να φλερτάρω τον Πρίγκιπα Βάλιουμ. Αχ, αυτό το μπλε χρώμα του...

Α! Όπως επίσης θα προσπαθήσω να γράφω σε εβδομαδιαία βάση. Το καθημερινό μου φαίνεται και ακούγεται πολύ ψυχοφθόρο.

Οπότε, καλό Σαββατοκύριακο. :)