No more κάστανο!!!

Βλέπω τα καημένα τα κάστανα στο σταχτοδοχείο μου και τα λυπάμαι. Τα πήραμε μαζί με την mama (γαλλική προφορά, τύπου) την προηγούμενη εβδομάδα. Τα είδα στο μανάβικο, απ' όπου τα πήραμε, και τα λιμπίστηκα. Δεν ήθελα και πολύ. Όταν έδωσε και την ιδέα η mama (ομοίως), εκεί πέρα λύγισα. Κανένα κιλό πήραμε, αν θυμάμαι καλά. Φυσικά και τα περισσότερα τα πήραν οι γονείς μου, διότι δεν έπαιζε να τα φάω μόνος μου. Έφαγα δύο πριν από δυο μέρες. Το προγραμμάτιζα να φάω σήμερα, είτε στο σχολείο - καθώς θα περίμενα να μπω για ολοήμερο, είτε στο σπίτι για σνακ αντί για σοκολάτα ΙΟΝ (την οποία στην τελική την ξέσκισα). Υγιεινή διατροφή και έτσι. Αλλά σκατούλες. Τελικά, έκανα ρυζόγαλο με το γάλα που έληγε σήμερα. Και τα κάστανα στέκονται εκεί, δεν τρέχουν...

Σας παρακαλώ, δεν θα ήθελα... ΑΛΛΟ!!!

Πολύ δεν το ξέρετε αυτό για μένα (δεν ήταν incognito, απλά δεν έτυχε να το μάθετε). Ξεκίνησα μαθήματα ισπανικών (ισπανικής γλώσσας, ανόητοι) για να πάρω το C2 (superior). Βρήκα και ένα καθηγητή Ισπανό εδώ και είπα καλή ευκαιρία να τα τελειοποιήσω. Η τιμή ήταν φθηνή νομίζω (125/μήνα, τουτ' έστιν 15,62 η ώρα). Εκεί ακριβώς έρχονται και τα "περίεργα" με τον τυπά. Η τιμή αυτή ήταν για ιδιαίτερο (σε φροντιστήριο κάναμε). Έλα, όμως, που ήμασταν δύο μέσα στην τάξη! Τι στο καλό, ξέχασα να μετράω;;; Όταν λέμε ιδιαίτερο, συνήθως δεν λέμε εγώ και εσύ (ο καθηγητής);;; Το βουλώνω για αρχή για να δω τι θα γίνει, πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.

Και μετά βλέπω το εξής "φασούλι"...

Ναι μεν κάναμε δύο ώρες την εβδομάδα, αλλά αυτές διαρκούσαν 50 (!!!) λεπτά. Για την ακρίβεια, στο προτελευταίο μάθημα που έκανα, διήρκεσε 40 (!!!!!) λεπτά. Δεν την παλεύουμε εδώ μέσα, μου φαίνεται!!! Το συζητούσαμε με τον τύπο που πληρώναμε για ιδιαίτερο μάθημα (έκαστος) ότι θα πρέπει να τον μιλήσουμε κλπ. , δεν την πολυπαλεύουμε οικονομικά και κάτι τέτοια. Συγκεκριμένα, ο Θ. είναι χωρισμένος και πληρώνει διατροφή στην γυναίκα του (με την οποία είμαστε συνάδελφοι σε ένα από τα τρία σχολεία). Δεν τον παίρνει ιδιαίτερα (το πιάσατε το αστείο;;;Εεε;;;Χα,χα...Χα...Όχουυυ) να έχει και άλλα έξοδα. Οπότε, με συνοπτικές διαδικασίες, το σταμάτησε χτες. Σε αυτό το σημείο, άρχιζαν να μου μπαίνουν ιδέες.

Μήπως δεν μπορώ να τα καταφέρω να τα πληρώσω; Φαντάσου, αυτός είναι αξιωματικός στον στρατό και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Έχω νοίκι, έξοδα, όλο και κάποια εκδρομούλα θα θέλω να πάω. Γενικότερα θα ήθελα άνεση οικονομική και να μην εξαρτούμε από τους γονείς μου.

Ουφ!!!

Μετά από μια "εσωτερική" πάλη, στο αν μπορώ να αντεπεξέλθω ή όχι, πήρα την απόφαση να μην συνεχίσω. Ξέρω καλά ότι έκανα το σωστό για το καλό της τσέπης μου. Όχι μόνο για αυτήν, αλλά για το στομάχι μου και το έντερό μου, διότι αν δεν μπορούσα να είμαι τακτικός στις πληρωμές, θα μ' έπιανε τρελό άγχος και θα είχα την αντίστοιχη ενόχληση στα σημεία αυτά. Μου αρέσουν γενικά οι ξένες γλώσσες, και δη τα Ισπανικά (γελάς; Που 'τανε να κλαις) αλλά ήταν λίγο ακατάλληλη η στιγμή για να τα ξεκινήσω.

Θα την μάθω όμως, που θα πάει;

Δεν βλέπω την ώρα να δοκιμάσω το ρυζόγαλο που έφτιαξα! Συγγνώμη που σας αφήνω σύξυλους (ούτε που ίδρωσε το αυτί σας), αλλά είμαι ολίγον τι κοιλιόδουλος...

Αηδίες. Εγώ το κάνω καλύτερα.