Ο δασκαλάκος είναι...άφραγκος

...ειδικά τώρα που έπαιξα και τα τελευταία λεφτά μου στο Τζόκερ και στο Κίνο. Βασικά, σιγά σιγά τα εξανεμίζω με συνοπτικές διαδικασίες. Μην του φανεί και απότομο και μου πάθει τίποτα. Εγώ δεν ξέρω τι θα πάθω, αλλά τέλος πάντων.

Ψέμα. Ξέρω τι θα πάθω. Αν δεν μπουν στον λογαριασμό τα λεφτά, θα πάθω σίγουρα ασιτία. Γκαραντί, όμως. Με πόνο ψυχής πήρα τα προτελευταία είκοσι ευρώ. Λογικά θα βοηθήσει η Γ.Τ. (Γονεϊκή Τράπεζα). Αλλά δεν είμαι και πολύ στην φάση να τους ζητάω. Ήδη τους ζήτησα για να πάω μια εκδρομή στην Κομοτηνή. Μασάω, κοινώς, να τους ζητήσω, φοβούμενος το επερχόμενο κωλοδάχτυλο που θα φάω. Κωλοδάχτυλο δεν θα φάω, να μην λέω μπαρούφες, αλλά μόνο ο επικριτικός τους τόνος στην φωνή, θα με ψιλοτσακίσει πιστεύω. Ίδωμεν!

Πόσο την έχω, δεν φαντάζεστε...

Τόσο καιρό έλεγα να σας το πω, αλλά δεν το κατάφερα. Μια βαριόμουνα (μια ελαφρόπου... Πικάντικο! Δεν το λέω), μια κοιμόμουν, μια ο Γιάννης δεν μπορεί, μια ο κώλος του πονεί με λίγα λόγια. Που λέτε, πήγα την πρώτη μου εκδρομή στα πέριξ! Καλά, δεν την λες και τόσο "πέριξ" την Κομοτηνή, αλλά καταλαβαίνεται τι θέλω να πω. Είναι στο ίδιο γεωγραφικό διαμέρισμα.You know! Ανατολική Θράκη και Έβρος! Ευτυχώς που είμαι εγώ εδώ και σας μαθαίνω κάποια πράγματα, διότι είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι μικροί δεν προσέχατε στο μάθημα της γεωγραφίας. Α - ααχ!!! 

Ουσιαστικό πρώτο πέρασμα από την Κομοτηνή ήταν το 2000, όταν ήμουν Β' Λυκείου. Η στάση ήταν για να φάμε (η εκδρομή ήταν στην Αλεξανδρούπολη). Όχι σε τοπικές γκρουρμεδιές, αλλά στα Goody's. Τι να κάνω; Μικρό παιδί ήμουν και δεν ήξερα. Τώρα, βέβαια, γνώρισα το απόλυτο, το σούπερ γκουρμέ που έχει να προσφέρει η Κομοτηνή...

Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω το (τρρρρρρρρρρρρ, ΤΣΣΣ!!!)....

ΓΥΡΟ ΛΑΧΜΑΤΖΟΥΝ!!!

Αλληθωρίζω...

Βέβαια, το σάντουιτς δεν το έφαγα εδώ...

Ή θα φας, ή θα λιποθυμήσεις.

... το έφαγα εδώ...

60 μέτρα διαφορά. Και μερικές χιλιάδες ευρώ.

...πράγμα που δεν με χάλασε καθόλου. Εγώ για την γεύση πήγα, όχι για το ύψος. Άσε που δεν σερβίρουν τόσο "λαϊκά γεύματα" εκεί πάνω. Πφφφ...

Μου άρεσε σαν πόλη. Πολύ γραφική (όχι όλη, σε κάποια σημεία). Όπως, επίσης, σε αρκετά σημεία μου θύμισε Θεσσαλονίκη. Για ένα περίεργο λόγο, μια διασταύρωση μου θύμισε Αθήνα. Τι στο διάολο; Γκαστρωμένος είμαι και "μυρίζω" διάφορα; Μάλλον μου λείπουν αυτές οι πόλεις... Σνιφ, κλαψ, λυγμ...

Και σμπαρακουάκ αλλά δεν βρίσκω καλή φωτογραφία. Μ' έχει ζαλίσει το google με τις άκυρες επιλογές του. Νταξ, δεν είναι και μέσα στο μυαλό μου/μας για να καταλαβαίνει τι φωτογραφία θέλω,-ουμε.

Πείνασα. Την κάνω με πολύ γρήγορα βήματα για την κουζίνα, διότι το λάπτοπ είναι άνοστο.

Θα φροντίσω να μην φάω ζεστό φαγητό...