Απόψε κάνω ΓΚΡΑΟΥ.

Καλό μήνα και τα σχετικά. Ελπίζω όλα να σας πηγαίνουν καλά, διότι σε μένα μια πάει, μια δεν πάει. Δεν πάει άλλο αυτό το πράγμα. Όλο φτάνουν πράγματα στα αυτιά μου και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Τρομερά ψέμματα(αναφερόμενα σε μένα) τα οποία, άνθρωποι που εμπιστευόμουν (γενικά μιλώντας) τα πίστεψαν και τα πιστεύουν. Χωρίς βέβαια να μπουν στον κόπο να ψάξουν την αλήθεια. Χωρίς να ρωτήσουν και την δική μου άποψη περί του θέματος. Εμ βρίζεται τους δημόσιους υπάλληλους, εμ συμπεριφέρεστε σαν αυτούς! Και πέρα από αυτό, θεωρείται ότι η άποψή σας είναι η σωστότερη των σωστότερων. Κάτι σαν το αλάθητο του Πάπα. Φτάνει, τα έχω πει σε προηγούμενη ανάρτηση. Δεν θα γεμίσω και καινούργιες με αυτό το 1000παιγμένο θέμα. Φύγετε από την ζωή μου, κάντε ό,τι σκατά θέλετε, μόνο για μια φορά στην ζωή σας πείτε μου την γαμημένη την αλήθεια!!! Έχει καταντήσει αηδία αυτό το πράγμα!!!

Άγιος άνθρωπος... :Ρ

Για να μην το ξεχάσω:

σε κάποια φάση, είδα σχόλιο σε κάποια αναδημοσίευση που έχει κάνει φίλη μου το ιστολόγιο αυτό από τον λογαριασμό της στο facebook. Δεν το κάνουν αναδημοσίευση επειδή τους έχω πει ή κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει λόγος. Το ιστολόγιο αυτό το έχω κάνει καθαρά για τους φίλους. Αν θέλει κάποιος να προστεθεί στην παρέα μας(μπλιαχ, πως το είπα έτσι;), καλώς να ορίσει. Ούτε διαφημίσεις έχω για να πω, όσοι πατήσετε πάνω σε αυτές, θα πάρω λεφτά, ούτε νοιάζομαι για τις στατιστικές που δείχνει το blogger. Χέστηκα. Αλλά δεν θέλω να βλέπω αηδίες του τύπου: "μα καλά, υπάρχουν τόσα άλλα blog να διαβάσεις και διαβάζεις αυτό;" Άντε και σφίξου ρε μ*#νί! Τράβα διάβασε τα γα*#τα ιστολόγια που διαβάζεις εσύ και οι χίπηδες φίλοι σου και μην μας πρήζεις τον πέο!

Αυτός και οι φίλοι του στο Σινκάνσεν ΤΩΡΑ!

Πραγματικά, κάποιες φορές πιστεύω ότι χρειάζομαι να πάω σε ψυχοθεραπεία για "Διαχείριση Θυμού". Και τι να μου κάνει; Σκατούλες. Αν είσαι έτσι, το πολύ πολύ να το μετριάσεις. Δεν πιστεύω ότι θα το εξαλείψεις επ' ουδενί. Θυμάμαι την φράση - ΚόκαΚόλα που λένε οι Αμερικάνοι(την ονομάζω έτσι διότι πάει με όλα): Μια φορά κερατάς, για πάντα κερατάς. Δηλαδή:

• Μια φορά νευρικός, για πάντα νευρικός.
• Μια φορά σίχαμα, για πάντα σίχαμα.
• Μια φορά μ*#νί, για πάντα μ*#νί.
• Μια φορά κα*#λης/α, για πάντα κα*#λης/α...

και ούτω καθεξής.

Μου έχουν λείψει οι φίλοι μου. Αυτοί που  με αγαπάνε και το αποδεικνύουν με το να είναι στο πλευρό μου συνέχεια. Μου έχει λείψει να γελάσω μέχρι να μην μπορώ να πάρω ανάσα. Μου έχει λείψει πολύ το θάψιμο που ρίχνω μαζί τους(έλα τώρα που δεν το κάνεις). Γελάω σατανικά και το ευχαριστιέμαι. Μου έχει λείψει γενικότερα η Θεσσαλονίκη. Δεν λέω, καλό και το Διδυμότειχο, αλλά δεν είναι για πάντα. Δεν νομίζω ότι θα άντεχε κάποιος αφού έχει ζήσει σε πόλη να μείνει για πάντα εδώ. Μου φαίνεται λιγάκι αδιανόητο, δεν ξέρω. Και να φανταστείτε ότι μένουν κάποιοι μήνες ακόμη...

...

Δεν το είπα;! Μου ανάθεσαν να οργανώσω (σε συνεργασία με τις δασκάλες) την σχολική εορτή των Χριστουγέννων. Καλό ακούγεται, έτσι; Όχι όταν μάθεις ότι τα παιδιά που θα κάνουν την γιορτή είναι της Α και Β δημοτικού. Ειδικά της Α είναι πολλά και ΣΚΑΣΜΕΝΑ. Δεν το βουλώνουν ΠΟΤΕ. Όσο και να φωνάζεις, δεν καταλαβαίνουν τον Χριστό τους. Αν δεν φωνάξεις όμως, δεν πρόκειται να σταματήσουν. Οπότε τι κάνεις; Φωνάζεις τον μπόγια, που τυγχάνει να τον λένε "Ηρώδη".

Θέλω να πιάσω έναν - έναν τους γονείς και να τους πω: "Μαντάμ, γιατί το ταΐζετε ζάχαρη το παιδί σας;;; Δεν βλέπετε ότι δεν μπορεί να βγει από την μπρίζα;;; ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ!!! Απέφευγε την ζάχαρη από την διατροφή του παιδιού σου όσο μπορείς!!! Όχι βάλε όσο ένα εργοστάσιο!!! Σιχτίρ...". Τα κάνουν που τα κάνουν τα παιδιά(είτε από λάθος, είτε συνειδητά, είτε επειδή "θέλουν να ολοκληρωθούν σαν άνθρωποι" - η χειρότερη δικαιολογία EVAH που έχω ακούσει), αδιαφορούν πλήρως αν θα τα μεγαλώσουν σωστά. Λες και υπάρχουν φροντιστήρια που σε βοηθάνε σε αυτό. Που, και να υπήρχε, σιγά μην τα πήγαιναν. Θα έλεγαν ότι είναι οι καλύτεροι(Μπράβο Ρούλα). Ουστ!!!

Πάω να διαβάσω. Πρέπει να ετοιμάσω κάτι καλό για τα σκασμένα. Φτάνει με την ζωγραφική! Καιρός να μάθουν και κάτι...

Κάτι για τα αυτιά σας...