Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Όψιμη boredom

Σήμερα δεν έχω και πολύ όρεξη να γράψω για τα δικά μου. Σίγουρα θα το κάνω σε επόμενο ποστ (εννοείται). Και νιώθω και δεν νιώθω την ανάγκη να γράψω. Βασικά, και νιώθω και δεν νιώθω ότι... Σκατά. Δεν ξέρω τι νιώθω αυτή την στιγμή να κάνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω τεράστιο πονοκέφαλο και θέλω να μου "πάρω" τα μυαλά.


Καλή φωτογραφία - σχέδιο το ο,τιδήποτε...


Δεν εννοούσα αυτό ακριβώς, περισσότερο κάτι τέτοιο:


Ουυυ! Τι να σου πω. Blow my mind του κώλου.


Δώστε μου ένα λεπτό να με σφαλιαρίσω με τις αηδίες που βάζω...


Αυτό πόνεσε.


Λοιπόν, μετά την χαστούκα που μου έδωσα, μπορώ να ποστάρω την φωτογραφία που ήθελα σχετικά με το "πάρσιμο" των μυαλών μου:


Είμαι σίγουρος ότι την λένε Εύα.


Τόσος πρόλογος για αυτή την βλακεία; Καταλαβαίνεται σε τι σημείο βρίσκομαι. Επικά άθλιο και άθλια επικό (μου αρέσω όταν κάνω αυτά τα λογοπαίγνια, τύπου). Για να ξεκινήσω σιγά - σιγά...

Το σημερινό ποστ θέλω να πιστεύω ότι θα είναι καθαρά "κραξοπόστ". Τι θέλω να κράξω; Την δηθενιά κάποιον που έχουν την τάση να μιλάνε greeklish. Προσέξτε: όχι να τα γράφουν (αν και αυτό, για να πω την αμαρτία μου, το κάνω και εγώ, με την εξαίρεση ότι γίνεται ΜΟΝΟ όταν μιλάω σε chat), να τα μιλάνε.Και ειδικά όταν αυτά τα άτομα τυγχάνουν προσοχής των ΜΜΕ. 

Ποιο είναι το νόημα να μιλάς ένα συνονθύλευμα, κοινώς ένα μπαστάρδεμα δυο γλωσσών; Δεν θα σε κάνει να φαίνεσαι πιο μορφωμένος/η, ούτε σε κάνει να φαίνεσαι πιο ανώτερος/η από μένα.Τι δηλαδή; Έζησες μερικά χρόνια (για την ακρίβεια 2) στο εξωτερικό και συνήθισες να μιλάς τόσο πολύ στο Αγγλικός που πλέον έχεις ξεχάσει τελείως την μητρική σου γλώσσα;

Προσοχή! Δεν μιλάω για τους δίγλωσσους. Σε εκείνους το βρίσκω λίγο διασκεδαστικό.

 Ακολουθεί παράθεμα από συνέντευξη γνωστής τηλεοπροσωπικότητας:

...Εάν(...)είστε μικρή παρέα στο πάσο-πάγκο μπροστά στην κουζίνα, που έχει το καλύτερο view of the kitchen και είναι ήδη talk of the town.

Με δουλεύεις;;; Και όλα αυτά από 2 χρόνια παραμονής στην Γαλλία και κάποια ταξίδια στο εξωτερικό;;; Ε, άντε και γαμίδια ρε κοντέ!!! Εκεί που εκνευρίζομαι περισσότερο είναι όταν μιλάνε με την προφορά, την οποία εν μέρη ζηλεύω αλλά την σιχαίνομαι. Για να μιλήσω στην "γλώσσα" τους όλων αυτών των φαντασμένων, δεν like at all όταν χρησιμοποιείς κάποιο προτέρημά σου in vein. Γιατί αν ήταν έτσι, οι Αφρικανοί θα κυκλοφορούσαν με τα παλαμάρια τους απέξω. Τότε θα σε χάλαγε; Ναι, γιατί θα απαντούσες σαν ξινισμένη άντε-μην-πω: "ε, τότε θα μιλούσαμε για προσβολή δημοσίας αιδούς", ασχέτως αν θα αληθώριζες όταν τα έβλεπες και ΦΥΣΙΚΑ θα ένιωθες (παρόλο που δεν θα το παραδεχόσουν) μειονεκτικά, Μάικ φασολάκι με το tinnie winnie σου. Που το μόνο που έχεις να επιδείξεις είναι μια προφορά και οι γνώσεις που έχεις στον τομέα σου (επίτρεψέ μου να έχω τις αμφιβολίες μου πάνω σε αυτό το θέμα). Διότι, σύμφωνα με υπολογισμούς, σημαίνει ότι θα πρέπει να βρισκόσουν στο εξωτερικό για τουλάχιστον 10 χρόνια, ενώ τα συνεχόμενα έτη που βρισκόσουν στην πραγματικότητα δεν ξεπερνάνε τα 5. Άρα, χρησιμοποιείς την προφορά σου για να ρίξεις στάχτη στα μάτια του κόσμου. Για να μην καταλάβουν ότι ήσουν αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, πολύ πριν γίνεις γνωστός.


Όταν μια εικόνα δεν ισούται με 1000 λέξεις...


Α, ναι. Ξέχασα. Ήσουν όντως στο εξωτερικό. Όλα αυτά τα έκανες με την αξία σου, όχι με τις γνωριμίες σου. Προς θεού! Ποιος/α θα σε αμφισβητήσει; Μόνο καμιά σκατιάρα μεσοαστή, που κοιτάει παθητικά τηλεόραση και έντυπη ενημέρωση, τρώγοντας ό,τι τις σερβίρουν. Αυτές τις βλαμμένες μπορείς να τις παραμυθιάσεις, εμάς όχι γλυκέ μου. Άντε και χαιρετήσου. 


Poor λάπτοπ, εσύ θα pay for this...


Ουφ!!! Τα είπα και ξεθύμανα. Τώρα πάω να κάνω μια ηρεμιστική και να ξαπλώσω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: